Nieuwsberichten 24.03.2017

Verantwoordelijk Eurocommissaris kan etiketten niet lezen?

Kun jij ook vaak de kleine lettertjes op etiketten niet lezen, zoals de ingrediëntenlijst of allergie-informatie? Je bent niet de enige:

Eurocommissaris Andriukaitis heeft op een conferentie deze week zijn beklag gedaan over de onleesbare etiketten. “Ik kijk nooit op etiketten …. Ik kan ze niet lezen, zelfs niet met mijn bril op. Het is absoluut onmogelijk.”, aldus het goed ingevoerde vakmedium EU Food Policy*.

Dat etiketten voor veel mensen onleesbaar zijn, is niet nieuw, maar dat de Eurocommissaris die zelf verantwoordelijk is voor de etiketwetgeving, dit toegeeft, dát is nieuws. Noem het gerust zeer opmerkelijk.

EU Verordening (EG) nr 1169/2011, die eind 2014 van kracht werd, vereist dat de ingrediëntenlijst, allergieinformatie en andere belangrijke informatie op etiketten wordt afgedrukt met een lettergrootte van ten minste 1,2 mm voor de kleine letter ‘x’. Op kleine verpakkingen mogen fabrikanten zelfs een lettergrootte gebruiken van 0,9 millimeter. En dan wordt dat ook nog eens vaak gedrukt in een vaag lettertype, slecht contrast en op kreukelig plastic. Kortom, volstrekt onleesbaar voor de Eurocommissaris maar evengoed voor een groot deel van de andere 500 miljoen consumenten in Europa.

Er zijn zelfs supermarkten die vergrootglazen aan winkelkarretjes hangen;
de wereld op zijn kop.

In het eerste voorstel van de wet had de Europese Commissie destijds nog een minimale lettergrootte van 3 millimeter opgenomen. Tegen dit voorstel werd een flinke lobby ingezet door de voedingsmiddelenindustrie, die stelde dat “in veel gevallen niet genoeg ruimte voor onze reclameboodschap meer overblijft”. Het wetsvoorstel haalde het vervolgens niet. De wet werd versoepeld.

Het is ontstellend dat de EU keer op keer de commerciële belangen van de voedingsindustrie boven het recht van 500 miljoen consumenten op goede en duidelijke voedingsinformatie zet.

Opmerkelijk als vervolgens de verantwoordelijk Eurocommissaris hier zijn beklag over doet. Wij zouden zeggen: niet lullen maar poetsen. Ofwel: de Eurocommissaris kan zelf het probleem van de onleesbare etiketten oplossen door de wet op dit punt te verbeteren. Vele consumenten – met name ouderen en slechtzienden - zouden hem dankbaar zijn. Daarom heeft foodwatch deze week een dringend verzoek aan Andriukaitis gestuurd om dit probleem eindelijk aan te gaan pakken. We houden jullie op de hoogte van de uitkomst.

* = onbevestigd