
Additieven en E-nummers
Dit is het probleem
Als je wel eens voedseletiketten leest in de supermarkt, kom je ze ongetwijfeld tegen: E-nummers. Voedselproducenten voegen deze hulpstoffen of additieven toe aan ons eten, om het bijvoorbeeld de gewenste structuur, kleur, geur of smaak te geven. In Europa zijn momenteel 338 additieven in levensmiddelen toegestaan. Dit is te veel, omdat de risico's op cocktaileffecten onmogelijk te beoordelen zijn. Verschillende additieven zijn ook omstreden, maar worden niet verboden.
Dit is de stand van zaken
Hoe weet je welke E-nummers mogelijk risico's met zich meebrengen en welke niet? Soms is het duidelijk. Een aantal azokleurstoffen kunnen hyperactiviteit bij kinderen veroorzaken en versterken mogelijk astma-aanvallen en allergische reacties. Andere E-nummers staan ter discussie. De Europese voedselveiligheidatoriteit (EFSA) kan helaas niet 100% garanderen dat een E-nummer veilig is. Vaak duiken na verloop van tijd nieuwe studies op die aanleiding zijn voor een ander oordeel. Tussen 2007 en 2017 zijn er 40 van de 360 toegestane en veilig geachte E-nummers alsnog verboden geworden.
Wat wil foodwatch?
Als een E-nummer niet bewezen veilig is, dan moet de overheid het simpelweg verbieden. Het kan niet zo zijn dat E-nummers, waarvan bekend is dat ze mogelijke schadelijke bijwerkingen hebben, nog steeds zijn toegestaan op de Europese markt. Dit druist bovendien lijnrecht in tegen het voorzorgsbeginsel dat is verankerd in EU-wetgeving. Dat is heel duidelijk: als een product (mogelijk) schadelijke gevolgen met zich meebrengt, wordt een E-nummer niet toestaan en hoeven overheden niet te wachten op sluitende wetenschappelijke zekerheid.
Foodwatch voert al langer actie tegen E-nummers die schadelijk voor de gezondheid kunnen zijn. Zo hebben onze Franse collega’s inmiddels al 327.000 handtekeningen opgehaald tegen de additieven E249 (kaliumnitriet), E 250 (natriumnitriet), E251 (natriumnitraat) en E252 (nitraat) kalium in vlees dat potentieel kankerverwekkend kan zijn. In Nederland voeren wij al jaren campagne tegen de witte kleurstof titaniumdioxide (E171), ook wel titaandioxide genoemd.
In de kijker: kleurstof E171Producenten gebruiken E171 om levensmiddelen een witte kleur of glans te geven - vooral bakkerijproducten en producten die door kinderen worden geconsumeerd (zoals snoep, kauwgom en chocolade). E171 bestaat deels uit zeer kleine ‘nanodeeltjes’, die in verband worden gebracht met een verhoogd risico op darmkanker en leverschade. Foodwatch voert al jarenlang campagne tegen het onnodige en potentieel gevaarlijke additief E171. En deze campagne werpt haar vruchten af! Alle Europese lidstaten willen eindelijk een verbod op het additief 'titaniumdioxide' of E171 in voedingsmiddelen. Actie helpt:
Nu het verbod op E171 van kracht is, zijn producenten verplicht om de kleurstof uit hun voedingsmiddelen te halen. Er is geen bezwaar aangetekend door de Raad of het Europees Parlement voor het einde van het jaar bezwaar aantekenen. De overgangstermijn verloopt op 7 augustus 2022. Vanaf dan mogen fabrikanten geen voedingsmiddelen met titaandioxide meer op de markt brengen. Hierna kan E171 nog wel in de winkel liggen, tot de houdbaarheid is verlopen. Foodwatch vindt deze overgangsregeling schandalig, zeker omdat snoepjes, kauwgom en taartversieringen een zeer lange houdbaarheid hebben! Saillant detailNa de EFSA conclusie ging foodwatch wederom langs bij de supermarkten en producenten. Toen deelde Albert Heijn ons per mail op 26 juli 2021 mee: "Albert Heijn [heeft] E171 op de lijst gezet met additieven die niet gebruikt mogen worden. In producten die vanaf nu ontwikkeld worden, mag geen E171 worden toegepast. AH producten die nog wel E171 bevatten, zijn of worden op dit moment geherformuleerd." Op Koningsdag 2022 kwamen we echter nog steeds E171 in de oranjesoesjes van AH tegen. Hun reactie in een mail van 18 mei 2022, waarbij ze zich netjes verscholen achter de wettelijke overgangstermijn: "Alle producten met E171 hebben we geïnventariseerd en ook dit product hadden we op de radar. We hebben alle producten met E171 inmiddels geherformuleerd. Processen voor het aanpassen van producten vergen veel tijd: vervangen van grondstoffen, testen, aanpassen van producten en verpakkingen, produceren van nieuwe producten en verpakkingen en ook de uitstroom van producten die al in de supply chain zitten. Mede daarom hanteert de wetgever een overgangstermijn voor implementatie van wetgeving. Wij volgen de wetgever in deze."
|